In het jaar 1976, ik was toen amper vijf jaar oud en ik bevond mij in mijn thuisstad Çeltik te Konya. Mijn grootmoeder zaliger had, zoals praktisch elke avond, opnieuw die avond voor mijn grootvader zaliger Kuymak (wordt gemaakt met boter, bloem en kaas) gemaakt en er verspreide zich een zalige aroma zoals altijd … Natuurlijk at mijn grootvader zijn gerecht nooit zonder mij. Want hij wist hoe verzot ik er op was. Op een dag had ik weer zin in Kuymak en liep ik naar mijn moeder en zei ik mama kan jij voor mij Kuymak maken zoals mijn grootmoeder dat doet? Mijn mama die op dat ogenblik de vaat stond te doen, gaf me een tik op mijn hoofd met een bord die ze aan het afwassen was !